Βαθιά ιμπεριαλιστική στρατηγική

Την ενιαία στρατηγική του κεφαλαίου ενάντια στους λαούς εκφράζουν τα κάθε λογής μνημόνια και συμφωνίες που συνάπτει η κυβέρνηση με το ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστικές είναι οι τέσσερις συμφωνίες - «εφαρμοστικοί νόμοι» του νέου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ και της νέας δομής του, που την Τετάρτη πέρασαν από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Αφορούν στην αναβάθμιση και επέκταση της βάσης της Σούδας ως «προωθημένης βάσης Διοικητικής Μέριμνας» για τις πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στην Αν. Μεσόγειο, στην καλύτερη λειτουργία της «Πολυεθνικής Ειρηνευτικής Δύναμης Νοτιοανατολικής Ευρώπης», ώστε να μπορεί να καλύπτει την «ανάπτυξη του Στρατηγείου της Ταξιαρχίας ΝΑ Ευρώπης (NQ SEEBRIG) στο Αφγανιστάν», στη διευκόλυνση της Μ. Βρετανίας για διεξαγωγή ασκήσεων επί του ελληνικού εδάφους, προσφέροντας απαλλαγές από φόρους, δασμούς, διόδια κ.λπ. και στη συνεργασία με τη Ρουμανία για την «Εκτέλεση Επιχειρήσεων και Ασκήσεων του ΝΑΤΟ».

Η κυβέρνηση, μαζί με την κατεδάφιση μισθών, συντάξεων, Παιδείας, Υγείας, εργασιακών σχέσεων, προωθεί με γοργούς ρυθμούς τις νομοθετικές ρυθμίσεις που επιβάλλονται στο πλαίσιο της εφαρμογής του νέου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ, αλλά και της νέας πιο «σφιχτής» δομής της διοίκησής του. Βάσει αυτών των συμφωνιών αποτελεί το «μνημόνιο συναντίληψης» ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την ευρωπαϊκή διοίκηση του ΝΑΤΟ (SHAPE), που «πέρασε» από τη Βουλή το 2009, την τελευταία μέρα κοινοβουλευτικού βίου της ΝΔ, με βάση το οποίο η Ελλάδα μετατρέπεται σε μόνιμο ορμητήριο και βάση ΝΑΤΟικών επιχειρήσεων και μπαίνουν υπό ΝΑΤΟική διοίκηση οι στρατηγικές εγκαταστάσεις και το έμψυχο υλικό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Εφαρμογή αυτού του μνημονίου αποτελεί η ελληνική εμπλοκή στον πόλεμο κατά της Λιβύης. Ενδεικτικό του πόσο σχετίζονται όλα αυτά με τις εξελίξεις και στο εσωτερικό των χωρών - μελών της λυκοσυμμαχίας, αλλά και πέρα απ' αυτές, είναι το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου είχε ομολογήσει μετά τη ΝΑΤΟική Σύνοδο Κορυφής στη Λισαβόνα ότι στις νέες απειλές για την ασφάλεια περιλαμβάνονται οι «ακραίες πολιτικές θέσεις - κινήματα ανά τον κόσμο», ενάντια σ' αυτές θα δρα το ΝΑΤΟ. Κοινός παρονομαστής των διευθετήσεων, που αφορούν στο ΝΑΤΟ, είναι η εξυπηρέτηση της ομογενοποίησης του ΝΑΤΟικού χώρου, με στόχο την επιβολή ενός ενιαίου πλαισίου λειτουργίας των στρατιωτικών δυνάμεων εντός των χωρών - μελών του, κάτω από κοινή κεντρική διοίκηση και κοινούς κανόνες. Αυτή τη λογική υπηρετούν και οι τέσσερις συμφωνίες που ήρθαν στη Βουλή, όπως και άλλες που θα ακολουθήσουν.

Κύριος στόχος είναι η διευκόλυνση της συγκρότησης, από τις χώρες - μέλη, ευέλικτων και ταχυκίνητων δυνάμεων, αλλά και η καθιέρωση τέτοιων δομών διοίκησης που θα υπηρετούν τον ενιαίο επιχειρησιακό χώρο του ΝΑΤΟ, όπου δε θα υπάρχουν εθνικοί περιορισμοί. Σημειώνεται πως μια τέτοια δομή αποτελεί η δύναμη ταχείας αντίδρασης (NRF), τη διοίκηση της οποίας θα αναλάβει η Ελλάδα για το 2012, μέσω του ΝΑΤΟικού στρατηγείου της Θεσσαλονίκης HQ-NDC/GR, (πρώην Γ' Σώμα Στρατού). Τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, τα κόμματα της πλουτοκρατίας βάζουν το λαό σε ρόλο θύτη και θύματος, στα ευρύτερα σχέδιά τους. Η απάντηση είναι μία: Αντιιμπεριαλιστική πάλη για αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, απαλλαγή από την εξουσία του κεφαλαίου.